TUMAČENJE IZRAZA „UOBIČAJENI RIZICI“ U VEZI SA OBAVEZOM SKLADIŠTARA I ŠPEDITERA DA ZAKLJUČE UGOVOR O OSIGURANJU U REPUBLICI SRBIJI

Iako je trebalo da Zakon o obligacionim odnosima svojim načelima i
odredbama otkloni svaku sumnju u izvesnost u pravima i obavezama ugovornih
strana u pravnim poslovima koji su njime regulisani, s nekim ugovorima to se nije
desilo u potpunosti. To se naročito odnosi na ugovore o pružanju privrednih usluga
skladištenja i špedicije u vezi s obavezom osiguranja i pitanja tumačenja i značenja
izraza „uobičajeni rizici“.
U ovom radu autor analizira izraz „uobičajeni rizici“ prema pozitivnim
propisima, odabranim domaćim i stranim izvorima autonomnog prava u oblasti
špedicije i stavovima pravne teorije, iznoseći određen broj predloga za unapređenje
teksta odredaba Zakona o obligacionim odnosima i Radnog teksta Građanskog
zakonika Republike Srbije u vezi sa sadržinom obaveze skladištara i špeditera da
zaključe osiguranje kada ugovorom o pružanju usluga skladištenja i otpreme nisu
određeni rizici koji treba da budu obuhvaćeni osiguranjem.